آغاز کاوش‌های باستان شناسی در قلعه الموت
تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۴۱۶۲۸
حمیده چوبک مسئول پایگاه تاریخی الموت و سرپرست کاوش‌های باستان شناسی این منطقه گفت: آغاز این کاوش‌ها به دنبال اجرای مصوبات سفر رییس جمهور به قزوین در راستای حفاظت، مرمت و ساماندهی سایت موزه الموت آغاز شده است.
وی اظهار داشت: این کاوش‌ها براساس مجوز شماره ۴۰۱۳۱۶۵۷ پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور و پس از تجهیز و آماده سازی کارگاه کاوش آغاز شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سرپرست این کاوش با بیان اینکه تاکنون ۱۴ فصل کاوش باستان‌شناسی در این محوطه صورت گرفته است، اظهار کرد: اجرای این فصل از کاوش‌ها به‌منظور ایجاد راه دسترسی گردشگران به ورودی مولاسرا (مسجد و گنبدخانه) است که پیش‌بینی شده با اجرای کاوش و ساماندهی، در هفته دولت برای بازدید گردشگران آماده‌سازی شود.
وی گفت: بنای مولاسرا در قلعه الموت که در واقع محل اقامت و مسجد فرمانروای دژ (حسن صباح و جانشینان او) بوده، دارای گنبدخانه، ایوان شمالی با سردر آجری پرکار، صحن چهارگوش میانی با دو سردابه در میان صحن، ایوان جنوبی با سردر بلند با آجرکاری‌های پرکار دوره اسماعیلیه و دو تالار شرقی و غربی است.
چوبک ادامه داد: معماری با شکوه گنبدخانه این بنا یادآور کاخ خلفای بغداد و بنا‌های هم‌زمان آن، چون گنبد علویان همدان، گنبدخانه مسجد جامع و مدرسه حیدریه قزوین است که سه دوره ساختاری در سده‌های ۵، ۶ و ۷ هجری (دوره اسماعیلیه) را شامل می‌شود.
قلعه تاریخی حسن صباح در شمال روستای گازرخان در بخش الموت شرقی شهرستان قزوین قرار دارد و در سال ۲۲۶ هـ. ق به دست حسن بن زید علوی بنا شده است.
این قلعه در سال ۴۸۳ به تصرف حسن صباح در آمد و به یکی از پایگاه‌های مهم حکمرانی اسماعیلیان در ایران تبدیل شد و تا زمان سقوط این سلسه به سال ۶۵۴ مرکز فرمانروایی آنان بوده است.
پرتگاه‌های مخوف گرداگرد قلعه، خندق‌های سنگی برای جلوگیری از نفوذ مهاجمان، انبار‌های ذخیره آب و آذوقه و سیستم پیچیده آب رسانی از ویژگی‌های این قلعه به شمار می‌رود.
قلعه حسن صباح در سال ۸۱ به شماره ۷۲۵۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
باشگاه خبرنگاران جوان قزوین قزوینمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: باستان شناسی قلعه الموت حسن صباح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۴۱۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است. او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است. در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد. باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است. سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود. کانال عصر ایران در تلگرام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است