گردشگری ایران / قلعه الموت کجاست؟
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۸۱۱۸۹
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، قلعه الموت در قرن پنج هجری قمری مقر حسن صباح، بنیانگذار دولت اسماعیلیان و مخالف سلجوقیان بود که بهدلیل فعالیتهای نظامی او شهرت زیادی پیدا کرد. قلعه الموت نهتنها یک جاذبه تاریخی دیدنی است؛ بلکه طبیعت زیبایی دارد که میتواند برای هر گردشگری جذاب باشد. فقط کسانی میتوانند سحرآمیز بودن این قلعه را درک کنند که از پلههای الموت بالا بروند و سختی راه را بچشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در تاریخ ایران نام الموت با فرقه اسماعیلیه و حسن صباح بهعنوان رییس آن گره خورده است و گفته میشود که حسن صباح برای ۳۵ سال در قلعه الموت زندگی میکرد و به امور رهبری میپرداخت. طبق اسناد تاریخی، در عصر صفوی از این قلعه برای زندان استفاده میشد؛ هرچند کاوشهای باستانشناسی نشان میدهد که این محل فقط زندان نبوده و محل زندگی افرادی با مرتبه اجتماعی خاصی بوده است.
قلعه الموت که مساحتی بالغ بر ۲۰ هزار متر مربع دارد، در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. قلعه بالای صخرهای سنگی قرار دارد که برای رفاه گردشگران، پلههایی سنگی در مسیر ورودی آن تعبیه شده است.
اکثر گردشگران با رسیدن به ورودی قلعه، برای استراحت روی زمین یا سکوها مینشینند. تابلویی در این محل وجود دارد که ضمن معرفی حسن صباح، آن را خداوندگار الموت نامیده است. کل قلعه را با سقفهای برزنتی پوشاندهاند و در برخی بخشها توضیحاتی ارائه شده؛ هرچند ورود به قسمتهای درونی قلعه ممنوع است.
قلعه الموت در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید
با توجه قرارگیری قلعه در ارتفاع بالا و چشمانداز زیبای اطراف آن، گردشگران حسابی به عکاسی مشغول میشوند و در جاهایی که نمای بهتری دارد، به نوبت عکس میگیرند. از بالای قلعه الموت میتوان شاهد دشت وسیع گازرخان، دره الموت و رودخانه اندج بود.
از آنجا که گردشگران سختی زیادی را برای بالا آمدن از کوه تحمل کردهاند، علاوه بر استراحت در جاهای مختلف قلعه، از هوای خوب و منظرههای اطراف نهایت لذت را میبرند. انتقاداتی هم از مدیریت این قلعه دارند که چرا از این فضای تاریخی برای جذب گردشگر بیشتر استفاده نمیشود و فکری به حال گذاشتن تلهکابین نشده است؟
قلعه الموت کجاست؟قلعه الموت بر فراز صخرهای بلند به ارتفاع ۲,۱۶۳ متر از سطح دریا در شمال شرق روستای گازرخان در منطقه الموت قزوین قرار دارد و برای دسترسی به آن مسیری پرپیچوخم در پیش دارید که بیش از یک ساعت طول میکشد؛ هرچند در فصل بهار چشمانداز بسیار زیبایی دارد. علاوه بر این، باید از پلههای مسیر این صخره صعبالعبور بالا بروید تا پس از حدود ۴۵ دقیقه کوهپیمایی بتوانید از این سازه تاریخی بازدید کنید.
انتهای پیام/
کد خبر: 1114851 برچسبها گردشگریمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: گردشگری قلعه الموت حسن صباح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۸۱۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دردسرهای نخستین شهر جهان که ورود به آن پولی شد!
ونیز ایتالیا نخستین شهر در جهان شد که برای بازدید از کانالهای تاریخی و جاذبههای دیگر در روزهای اوج از گردشگرانِ روزانه هزینه دریافت میکند. درحالیکه برخی مسئولان ونیز انتظار دارند اعمال این سیاست از جمعیت گردشگران انبوه بکاهد، اما برخی دیگر، از جمله شهروندان ونیزی اعمال این قانون را زیر سوال برده و حتی نسبت به آن معترض شدهاند.
به گزارش ایسنا، این اقدام برای مقابله با توریسم بیش از حد و کاهش اثرات مخربی که جمعیت زیاد میتواند در برخی از مکانهای آسیبپذیر شهر داشته باشد، طراحی شده است و در عین حال میتواند برخی گردشگران را به بازدید از این شهر در زمانهای غیر اوج گردشگری ترغیب کند.
هزینه ورود به شهر ونیز که تقریباً ۵.۳۷ دلار است فقط در ۲۹ روز از شلوغترین روزهای سال بین ۲۵ آوریل، مصادف با تعطیلات در ایتالیا تا ۱۴ ژوئن اعمال میشود.
بیشتر افرادی که به این شهر وارد میشوند باید ثبتنام کنند و یک کد QR یا بلیت دریافت کنند، اما برخی از گردشگران از پرداخت هزینه معاف هستند، به عنوان مثال، بازدیدکنندگانی که شب را در هتل یا اقامتگاهی رسمی میگذرانند مشمول این هزینه توریستی نمیشوند. به همین ترتیب، ساکنان، افراد متولد ونیز، افرادی که از اقوام ساکن، کارگران، دانشآموزان و بازدیدکنندگان زیر ۱۴ سال هستند نیز از پرداخت این هزینه معاف شدهاند.
افزون بر آن قوانین، محدودیتی برای تعداد گردشگرانی که ممکن است در یک روزِ معین بازدید ونیز را رزرو کنند وجود ندارد.
«لوئیجی بروگنارو» ـ شهردار ونیز ـ سیستم جدید را آزمایشی برای محافظت از شهر خواند و «سیمونه ونتورینی»، مشاور گردشگری ونیز، اظهار کرد: «تمام جهان دوست دارند از ونیز دیدن کنند و این برای ما افتخار است. اما همه افراد در جهان نمیتوانند دقیقاً در یک روز این کار را انجام دهند.»
کارشناسان تردید دارند که این هزینه توریستی بتواند به طور معناداری از جمعیت گردشگران بکاهد یا منابع مالی کافی برای پوشش هزینههای مربوط به مدیریت آب و پسماند در اختیار مسئولان قرار دهد.
«مگان اپلر وود» ـ مدیرعامل برنامه مدیریت داراییهای گردشگری پایدار (STAMP) در دانشگاه کرنل ـ در بیانیهای اظهار کرد: «بیشتر تحقیقات برای شهرهایی مانند ونیز نشان میدهد که مالیات اضافی آنطور که ادعا میشود ورود گردشگران را کاهش نمیدهد. به منظور پرداختن به بار گردشگری، نهادهای مدیریتی باید هزینه هر گردشگر را تعیین کنند تا اطمینان حاصل شود که استفاده عادلانه و پایدار از منابع محلی وجود دارد. پس از تعیین این هزینهها، اصلاح مالیاتی برای پوشش این هزینهها الزامی خواهد بود.»
به گزارش رسانههای دیگر، برخی از ساکنان ونیز پنجشنبه گذشته به این سیاست جدید اعتراض کردند و حتی برخی از آنها با پلیس ضدشورش ایتالیا درگیر شدند.
این شهر تالابی تقریباً ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد، در حالی که چند نسل پیش جمعیت آن چندین برابر بود و حالا در شلوغترین روزهایش، میتواند تقریباً به اندازه ساکنانش گردشگر جذب کند.
ونیز به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو شناخته میشود و سالانه پذیرای بیش از ۵ میلیون گردشگر است.
انتهای پیام